میرا ویاہ
میرے ایس غم دا اوپا کیوں نہیں کردے
میرا ھن چھیتی نال ویاہ کیوں نہیں کردے
کدی لوکی کیندے سن گھبرو جوان آں
ہن تے خیال کرو ، میں وی انسان آں
لمیاں کہانیاں وچ میں پہ نہیں سکدا
کلیاں جے آکھو وی تے رہ نہیں جے سکدا
مامے چاچے ،پھپھیاں نے سب نوں ویاہ تا
میری واری تساں ایس گل نوں دبا تا
میری گل میرے دل وچ رہ گئی اے
میری واری ساریاں نوں موت پہ گئی اے
اپنے پرایاں والے بھید سارے کُھل گئے
اسیں فیر عید اُتے کلیاں ای رُل گئے
ساڈے جئے کئی متوالے وی تے ھوندے نے
کالے واں تے فیر کی اے کالے وی تے ھوندے نے
سچ پچھو لوکاں دیاں سوچاں اتے جالا اے
لیلا وی تے کالی سی تے اوباما وی تے کالا اے
موٹے آں تے فیر کی اے اہو ای سمجھانے آں
کسے دے پیو دے کولوں لے کے تے نہیں کھانے آں
اویں کسے گل اتے اڑنا فضول اے
جداں دی وی کڑی ھووے
قبول اے قبول اے قبول اے
دسو کنو دل والے دکھڑے سناواں
میرے سارے حق مارے وڈیاں پراواں
آکھاں جے پراہ نوں بھابھی ڈین بن جاندی اے
میری واری ھر کڑی بھن بن جاندی اے
جیہڑی محلے دار سی پراہ نال سیٹ سی
میرے واری ہر کُڑی کہندی اوکے لیٹس سی
ابّا کہندا چل پُت غُصّہ ھن جان دے
تیری فیر سہی پہلے نِکّے دی کران دے
اوہ باجے والیاں نوں کئی چانس دے بیٹھا آں
میں تے ہال دا وی ایڈوانس دے بیٹھا آں
سُن فریاد میری رشتہ جے لبھیا
اوہ اپنی کرا کے فیر بیھ گیا ائیں ابیا
یعنی میرا کہو جیا رشتہ کرایا اے
ووٹی نہیں لیاندی نویں ماں لے آیا اے
