‏میں دھرتی دیس پنجاب دی

میں دھرتی دیس پنجاب دی
میرا جُثہ لیر و لیر
میرے مُونہہ تے جندرے چُپ دے
میرے پیریں دھرم زنجیر
مینوں راکھیاں پائیاں بیڑیاں
میں گھر وچ ہوئی اسیر
مینوں ویریاں کِیہ سی مارنا
میرے سجنّاں بھَنے تیر
میرے رانجھے کیدو ہو گئے
میرے مِرزے خان شمیر
اج جنم جنم دے ویریاں
میری سانبھ لئی تقدیر
میتھوں نانک بُلھے کھُس گئے
میری جھولی غالب میر
مینوں میرے پُتر مار دے
میرے ویریاں دے نال رَل
تاہیوں تاں میں موت دا
اج بیٹھی بو ہا مل
میرے وارث، وارث غیر دے
میرے بُلھّے بھُلے گھر
میرے مادھو لال حسین گئے
دُلے توں پہلا ں ای مر
میرے کون سُنے اج کیرنے
میرے کِہڑا تَکے وین
مینوں سجّن ہورروان لئی
جا ویریاں دے وِچ بہن
مینوں گھر چوں سنّھاں لگیاں
میرے ویری ساک تے سَین
تیری ہِک تے لِیکاں کِنیاں
مینوں طعنے دیندا جگّ
ایہہ لِیکاں گل تائیں لیک کے
تیری وڈھ دینی ہے رَگ
ایہہ گلّاں سُن کے ویریاں
اگ سینے جاندی لگ
میرے پُتر میرے ہووندے
میں مار بجھاؤندی وگ
سکندر ورگے ڈک لئے
جد پُت سن میرے نال
جے سِندھوراہوں دِتیاں
تے جہلم بنیا ڈھال
میں اوہو ویلا بھالدی
پر ہو گئی اے بہوں دیر
اج پورس کول نہ اِک وی
پرامبھی ڈھیر و ڈھیر
میری کُکھّوں نادر جمدے
میرے ڈِھڈوں احمد شاہ
اج ہتھیں پالے پوسیاں
مینوں رل مِل دِتا پھاہ
میں کُونج طرحاں کُرلاؤندی
میری سُنی نہ عرض کسے
میرے پُترو وید حکیم ، پر
نہ بجھی مرض کِسے
میرے سِر تے سُود چروکنا
نہ لاہیا قرض کِسے