شید ہی کوئی اجہیا بندہ ہووےگا جیس نے غلام علی دی گائی پنجابی غزل میرے شوق دا نیئں اتبار تینوں۔آجا ویکھ میراانتظار آجا۔ نہ سنی ہووے۔ ایہہ پنجابی غزل مقبولیت تے پسندیدگی دے سارے ریکارڈ توڑچکی اے۔غالب دی ایس فارسی غزل نوں پنجابی روپ صوفی غلام مصطفے تبسم دتا سی۔صوفی صاحب نوں اردو،فارسی اورپنجابی زبانوں اتے پورا عبورحاصل سی۔ غالب دی فارسی غزل پڑھن والے ہن گھٹ ای ملن گے پر پنجابی التھا ہوون مگروں ایہہ غزل امر ہوگئی اے۔
پنجابی وچ صوفی تبسم دے بعد ایہہ اعزازاسیرعابد نوں حاصل اے جنھاں دیوان غالب دا ترجمہ پنجابی وچ کیتا سی۔
اسیرعابد رائےونڈ وچ اک مشنری تعلیمی ادارے وچ اسلامیات دے ٹیچر سن۔ 1963 وچ فاضل اردو دا امتحان دتا تے پہلی واری پورا دیوان غالب پڑھا۔اوہ ایس نتیجے اتے پہنچے کہ غالب اوس ویلے تیک سمجھ نہیں آسکدا جد تیک اوس نوں ماں بولی پنجابی وچ نہ بیان کیتا جاوے۔ چنانچہ اونھاں پورےدیوان غالب دا منظوم پنجابی ترجمہ کردتا۔
اسیرعابد دے پنجابی ترجمہ بارے احمد ندیم قاسمی کہندے نیں مینوں خطرہ سی پنجابی وچ منتقل کردیاں کتھے مرزاغالب نال زیادتی نہ ہوجاوے۔ میں سوچدا سی کہ اسیر عابد غالب دے ایس شعر نال کیہ سلوک کیتا ہووے گا:
دل نہیں ورنہ دکھاتا تجھ کو داغوں کی بہار
اس چراغاں کا کیا کروں ،کارفرما جل گیا
پر جد پنجابی ترجمہ پڑھیا تے ہکا بکا رہ گیا کہ اگر غالب زندہ ہوندا تے اوس نوں پنجابی آوندی ہوندی تاں ایہہ ترجمہ سنن مگروں اوہ اسیر عابد نوں سینے نال لگا لیندا:
دل ہندا تے آپے تینوں بلدے داغ وکھاندا
میں ایہہ دیوے کتھے بالاں، بالن والا بلیا
اسیرعابد دے ترجمے وچ جھلی،بھیڑی تے کپتی جہے لفظاں دے ورتوں نال غالب دے شعراں دے مطلب نوں بڑے ڈونگے طریقے نال دسیا گیا اے
کوئی ویرانی سی ویرانی ہے
دشت کو دیکھ کر گھر یادآیا
ات اجاڑاں جہیاں ات اجاڑاں نیئں
تھلاں بریتے ڈٹھیاں جھگا یاد پیا
موت کا ایک دن معین ہے
نیند کیوں رات بھر نہیں آتی
پکی گل اے مرنا اک دن متھیا اے
نیندر کاہنوں راتیں جھلی آوندی نیئں
ہم بھی تسلیم کی خوڈالیں گے
بے نیازی تیری عادت ہی سہی
ساڈے نالوں لگ لگا تے تروڑیں ناں
کجھ وی نئیں تے بھلیا اٹ کھڑکا سہی
