دیس پنجاب دے قول پُرانے

اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
دیس پنجاب دے قول پُرانے
ڈھیڑ سیانے
اج میں تینوں فیر سنانے
صرفہ کر کے سُتی تے آٹا لے گئی کُتی
تُوں کیہ جانیں
دال دا کھوٹا
عقلوں موٹا
دوری سوٹا
بھنگ دا گھوٹا
تُوں کیہ جانیں کیہ مطلب ہے
ایس اکھاں دا کُڑیے
چور نالوں پنڈ کالہی
تے منہ چوں ڈِگیا بِیڑ
جہناں کھادیاں گاجراں،
ڈھڈ اوہناں دے پِیڑ
اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
ماں بولی دے پُرکھاں سانوں
کیہ کیہ کیتا دان
توں دی کر دھیان
سُن ذرا اکھان
چور اُچکا چوہدری تے غُنڈی رن پردھان
آٹا گندھدی ہلدی کیوں اے
تُوں کیہ جانیں
ویہلی رن پروہنیاں جوگی
رب ملائی جوڑی، اِک انھا اِک کوہڑی
تُوں کیہ جانیں
عقل ہوئے تے سوچاں نہ ہوئے تے موجاں
پِچھے لگیاں فوجاں
اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
لاچا کُرتہ
شہر فرید دا رنگلا کُھسہ
دانے چھانن والا چھج
کٹھیاں رہ کے جین دا چج
پیو دی لج
تُوں کیہ جانے کیہ مطلب اے
ایس اکھاں دا کُڑیے
لائی لگ نہ ہووے گھر والا تے
چندرا گوانڈھ نہ ہووے
تُوں کیہ جانیں
مائی دی جھگی
چِلم تمباکو
کھیڈ شٹاپو
سُرت گنوانا
موج دا آنا
آئی موج فقیر دی
لائی جھگی نوں اگ
چور نوں لبھے ٹھگ
اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
کھوہ دی ٹک ٹک
پانی ڈِگنا
نہر کنارے کُوں کُوں کر دی چکی
نال شریکاں دندیاں کڈھدا
دور کھلوتی سکی
رنگ دی کالی اکھ دی ککی
تُوں کیہ جانیں
لُون اجوین دی پھکی
اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
چوراں دے نال کُتی رلنا
بُکاں نال سمندر مِننے
تارے گننے
تُوں کیہ جانیں
بھائیاں باجھ نہ جوڑیاں تے پُتاں باجھ نہ ناں
ہاڑھ جیٹھ دیاں دھپاں اندر
بوہڑاں ورگی چھاں
اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
گُوہڑی چھاں تے رُکھ پِپلاں دے
نِم دے پتر دُکھ ککراں دے
تُوں کیہ جانیں
لہو دے رشتے
مست ہواواں
ساڈے پنڈ نوں جاندیاں راہواں
تُوں کیہ جانیں
بھائی بھائیاں دے درد ونڈاندے
بھائی بھائیاں دیاں باہواں
باپ سراں دے تاج محمد
ماواں ٹھنڈیاں چھاواں
اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
پونیاں کتدار نگلا چرخا
رُوں دی اٹی
گُھمدا تکلا
توں کیہ جانیں کیہ مطلب اے
ایس اکھاں دا کُڑیے
سو سیانے اکو مت
سن لے کُڑیے سوں نہ جائیں
بہہ کے چرخا کت
اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
دھی دی سہیلی، ماں دی سوکن
کلّی نار نوں ویکھ کے کُتے
کنج گلیاں وچ بھونکن
تُوں کیہ جانے
ڈڈھ نہ پئیاں روٹیاں
تے سبھے گلاں کھوٹیاں
تُوں کیہ جانے
گونگلواں توں مٹی جھاڑنا
اپنی اکھ پرایا ڈیلا
گھر دا ویہلا
گُگے پیر دا لگیا میلہ
اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
آندے کدھرے کُڑکُڑ کدھرے
پانی وچ مدھانی
ایویں گل ودھانی
اُردو بولن والیے کُڑیے
تُوں کیہ جانیں
انگلش، اُردو، ہندی بولو
جنیاں مرضی پرتاں کھولو
پوری پوری تکڑی تولو
اک گل میری چیتے رکھنا
ایڈی گوڑھی چھاں نہ چھڈنا
اپنی پیاری ماں نہ چھڈنا
اُردو بولن والیے کُڑیے
لکھ کروڑ کتاباں پڑھیے
پوڑی چڑھیے انبراں تیکر جائیے
نویاں نویاں پرتاں کھول کے
گُھپ ہنیر مُکائیے
اُردو بولن والیے کُڑیے
اپنی رہتل اپنا کلچر
راوی اتے چناب نہ بُھلیں
سوہنا دیس پنجاب نہ بُھلیں
ویکھیں میری گل نہ بُھلیں
گزرن والی کل نہ بُھلیں
دریاواں دے نشیاں اندر
اپنے گھر دا تھل نہ بُھلیں
جہڑے دیس پنجاب گزارے
نشیاں ورگے پل نہ بُھلیں
جس دریا نے عشق بچایا
اوس دریا دی چھل نہ بُھلیں
جہنے تینوں پھل پُھل لایا
اوہ کھیتر اوہ ہل نہ بُھلیں
اُردو بولن والیے کُڑیے
دھرتی چانیں
انبر کھولیں
ویکھیں کُل جہان
پر اک گل نوں چیتے رکھیں
دھرتی چھڈ کے بھاویں کُڑیے
چن تے جا کھلو
تیرے اندروں مر نہیں سکدی
مٹی دی خشبو۔۔۔!
اُردو بولن والیے کُڑیے