پہلی گل کہ ساری غلطی میری نئیں
جے کر میری وی اے کیہ میں تیری نئیں؟
اوہ کہندا اے پیار تے جنگ وچ جائز اے سب
میں کہنی آں اُوں ہُوں ہیرا پھیری نئیں
کِسراں ڈر دا گُھن کھا جاندا اے نیندر نوں
توں کی جانیں تیرے گھر جو بیری نئیں
میری من تے اپنے اپنے راہ پئیے
کی کہنا ایں! جِنی ہوئی بتھیری نئیں؟
طاہرا پیار دی خورے کیہڑی منزل اے
سب کجھ میرا اے پر مرضی میری نئیں