او ہور ہوندن جیٹرے ساری زندگی لگے راہندے ہن واہ واہ تے
اَساں وَکھری ٹائیپ دے بندے ہاں او اساں ٹردے دے ہاں اپنی راہ تے
اَساں منگے ہوئے پُھل گل پاونٹر نالوں خوش تھیندے ہاں یار سواہ تے
اَساں عاجزؔ جھکنا سکھیا نہیں اَساں رَکھی اِے کھیڈ خدا تے
تیڈے کنڑ جی نِسے سگدے تیڈے کنڑ مر نی سہہ سگدے
بڑا بے وقت آیا ہیں جو ہنڑ کْجھ کر نی سہہ سگدے
نظر دن کیوں سہانے خواب میکوں ول محبت دے
اساں کیتے تاں کافی ہِن فقط دُو پل محبت دے
ولا بازی محبت دی اساں ہنڑ ہر نی سہہ سکدے
تیں آکھے جو او کم کیتے کداہی انکار نہیں کیتا
اشاراں اچ ڈسایا ہن منہ ہوں اظہار نہیں کیتا
اساں مندار بُڈ وِیسوں اے دریا تر نہیں سکدے
فقط میں خواب تیڈاں کو سنبھالا اے زندگی ساری
مسے تیں کُو ں بھلایا ھِم لگی ھِم زندگی پیاری
ولا ایں اکھیا دْکھیاں کوں ہنجھو نال بھر نی سہہ سکدے
اساں مسکین لوکاں دا بڑا شہزاد دل چاہندا اے
ولا گھر تیڈیاں یاداں کراں آباد دل چاہندا اے
بھلا افسوس انج سانول اساں ہنڑ کرنی سہہ سکدے
