اِے دُنیا نہ بنڑی کِسے دِی تے لَکھاں نے اَزمایا
ہو یار پیار کی دوجے رشتے تے سب وچ کھوٹ اِے پایا
ساہ گھٹ لے نہ تڑپ دِلا تے ہنڑ اکھیاں خون وَگایا
ہو کسے نوں لبھدیاں لبھدیاں نیرؔ تے اَساں اَپنا آپ گنوایا
یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ
آیا ساں میں جاون لئی چھڈ چلیا واں یاداں باقی تہاہڈا جی پرچاون لئی
جیوندیاں نہ کوئی سینے لاوے مر جائیے تے رُوندے نے
اَپنڑیں کی بیگا نے سارے اِک دُوجے نوں وَکھاون لئی
یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ
دُکھاں نال سِی یاری اَپنی سُکھ تے منڈھ توں وِیری سَن
موئیاں وِی جہناں ساتھ نہ چھڈیا وِچ قبر تک آون لئی
یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ
فن کدے نہیں مردا بندہ مر جانا مرجاندا اِے
یاد میری تہانوں آوندی راوئے گی روون کد ے ہساون لئی
یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ
کرنا معاف کوئی مندا بولیا رَب دِے وَاسطے یار تُسی
میں کوئی مڑ کے آونڑاں ایں (سجنوں) تہانوں یار ستاون لئی
یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ
اُتوں ہس کے بولن وِچوں دُشمن جان دِے وِیری نے
ہر ویلے نے موقع لبھدے ڈنگ کلیجے لاونٹر لئی
یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ
اَج کل دِیاں یاراں کولوں توبہ لکھ کروڑ وَاری
یار یاراں دَا لہو پیندے نے اَپنی پیاس بجھاون لئی
یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ
یاراں دِی محفل وِچ میرا ذکر کدی جے آ جاوئے
تہانوں قسم ہے مولا دی نہ بہنا سوگ مناونڑ لئی
یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ
نیرؔ دِے اِے شعر نہیں جے ماتم جے تقدیرا ں دَا
اَکھیاں وِچووں مینہ پیا وسدا دِل دا ساڑ بجھاونٹر لئی
یارو مینوں رونا نہ یارو مینوں رونا نہ
