تاں پے پچھدے آں دِل مجبور اِے ڈَسے کوئی سَجنڑاں دَا گھر کِنی دُور اِے
رُوندیاں نے اَکھیاں تے دِل وَاجاں مار دِا رَاہ پے پُچھدے آں سوہنڑیں دِلدار دَا
لَبھ لَاں گے رَب نُوں جے ہویا منظور اِے ڈَسے کوئی سَجنڑاں دَا گھر کِنی دُور اِے
اُڈیاں نے یندراں تے رُس گیا چین اِے دِل کرئے سَجنڑاں نُوں مِلن دِے وِین اِے
اَکھیاں اَچ اَتھروں دِل چُور چُور اِے ڈَسے کوئی سَجنڑاں دَا گھر کِنی دُور اِے
سَجنڑاں دِے باجوں کوئی جِین دَا سواد نہ جَگ اُتے کوئی ساڈی سُنے فریاد نہ
پیار وَالی زِندگی اِچ بڑا ہی سرور اِے ڈَسے کوئی سَجنڑاں دَا گھر کِنی دُور اِے
پُچھدے آں جِیدے کولوں دَسدا او راہ نہیں کِسے نال کوئی اِیتھے کردَا وَفا نہیں
اللہ جانیں دُنیا دَا اِے کی دِستور اِے ڈَسے کوئی سَجنڑاں دَا گھر کِنی دُور اِے
