مختیار ثناؔ کی شاعری

سجنڑاں رہ نہ وکھ وے او سجنڑاں میتھوں رہ نہ وکھ وے
جندری ہو جاوئے گی ککھ وے

مر گے اسیں تے تھاں وے ماہی، سنڑ کے نہ تے مک گئی جاں
او سجنڑاں میتھوں رہ نہ وکھ وے سجنڑاں رہ نہ وکھ وے

ڈس دے ساڈی خطا، واسطے رب سے نہ اَکھیاں چُرا
او سجنڑاں میتھوں رہ نہ وکھ وے سجنڑاں رہ نہ وکھ وے

سن لے دل دیاں ہاواں وے ماہی، کتھے میں جاواں نہیں دسدیاں راہواں
او سجنڑاں میتھوں رہ نہ وکھ وے سجنڑاں رہ نہ وکھ وے

توں ہیں میرا نصیب وے ماہی، من لے میری رہ دل دے قریب
او سجنڑاں میتھوں رہ نہ وکھ وے سجنڑاں رہ نہ وکھ وے

توڑ نہ دل دیاں تاراں وے ماہی، سن لے ہاواں میں کوکاں ماراں
او سجنڑاں میتھوں رہ نہ وکھ وے سجنڑاں رہ نہ وکھ وے

جینڑ نہ دے گئی جدائی وے ماہی، تیڈی رسوائی او بہیڑے ماہی
او سجنڑاں میتھوں رہ نہ وکھ وے سجنڑاں رہ نہ وکھ وے