دُکھ سجنڑاں دے جھردے پئے آں جیوندی جانے مردے پئے آں
موڑ لیا مکھ سجنڑاں ساتھوں ہوکے ہاواں بھر دے پئے آں
جیوندی جانے مردے پئے آں
ڈنگیاں سوچاں دے وچ پئے کے ڈبدے آں نہ تردے پئے آں
جیوندی جانے مردے پئے آں
ہر ویلے ہن دل نال سجنڑاں تیریاں گلاں کردے پئے آں
جیوندی جانے مردے پئے آں
ایسے مرض نے عشق نے لائے بُھلدے راہ ہن گھر د ے پئے آں
جیوندی جانے مردے پئے آں
ڈس نہ سکدے لوکاں نوں اے جِتی بازی ہردے پئے آں
جیوندی جانے مردے پئے آں
