ہک نین نشیلے دُوجا نیلے نیلے تریحبہ نکی نکی دَھار کجل دِی
کیوں قتل عام تے تُل گیا ایں پئی اے مُلک دِی جان نکل دِی
کوئی شخص نہیں قیمت دِے سکدا اوہدی مُلکوں وَکھری گل دِی
محمودؔ دَا چن آبا راوے اُو منگاں خیر سوہنے سانول دِی
جاندی اِے جِند تے جاوے شالا ڈھول راضی راوئے
اُوہدے قرض سب چھکاواں شکوے نہ لب تے لاواں میں دل نوں آزماواں او تیر آزماوے
میڈی شان اُس توں صدقے جند جان اُس توں صدقے اکھ تا ں ذرا ملاوئے او لب تے ذرا ہلاوے
وَل وَل کرے جفا او اِے ودہاوے سلسلہ او ہر گز نہ رحم کھاوے بلدی تے تیل پاوے
اے دِل نہ تھیندے سوڑے ظلماں دِی حد او توڑے حسرت کرئے اور پوری ارمان سب مٹاوے
بے شک کرئے برائی مسلک میڈا بھلائی میں اپنی گل نبھاواں او اپنڑیں گل نبھاوے
کوئی ڈکھ نہ دیکھے شالا ہووے حُسن اُس دَا بالا فاروقؔ میڈے لب تے آندی ایہو دعا ہے
