لا کے پریت تڑوڑ ڈ ِتو ہی تے ماہی کیڈا ظلم کمایا کی ہتھ آیا
جھڑکاں ڈے ڈے دھکے وی ڈتونی چاہ دُکھی دل کوں تیں ڈکھایا کہ ہتھ آیا
محبت والی لہر تے چڑھا کے وَل اَکھیاں توں وی گِرایا کی ہتھ آیا
او کوڑے لارے لا کے یونس کوں تیں جیندیاں مار مکایا کی ہتھ آیا
کیں ساکوں دُکھی کیتا دُکھ دِتتے اِیڈے ہن
کیویں دَساں سجنڑاں میں گلے سارے تیڈے ہن
دُکھیاں نُوں سجنٹراں وے ہور دُکھ لاوی نہ ساکوں جے نی ملدا غیراں نال باویں نہ
اک واری ڈس ونج قصور کہڑے میڈے ہن کیں ساکوں دُکھی کیتا دُکھ دِتتے اِیڈے ہن
او قسم خدا دی سن وے ماہی تے جند لائی ہم تیڈے ناویں اللہ بھاویں
واسطے رَب دِے جیویں شالا تے ساڈیاں لگیاں توڑ نبھاویں لاج نہ لاویں
او موت تے فوت تاں ہر دے نالے تے چاہ ٹوٹا کفن دا پاویں عزت ودھاویں
اور رمضان تاں قبروں آواز اِے ڈیسی سوہنا مکھڑا آن ڈکھاویں نہ ترساویں
تیڈے پچھوں ماہی ساکوں لگی بدنامی اِے دُکھ میں ہزاراں جھلے عمراں تمامی اِے
دِیکھ میڈے سینے وِچ پھٹ کیڈے کیڈے ہن کیویں دَساں سجنڑاں میں گلے سارے تیڈے ہن
اللہ میڈے سجنڑاں کوں شاد رکھے شالا وسدے راونڑ تے میڈی خوشی تاں رَہ نہ گئی اِے کیں گھل پئی اِے
او قسم خدا دی باہجھ تہاڈے میڈی سُنج حویلی تھی اِے کیں گھل پئی اِے
رَب کیندے نال نہ کرے وِے ماہی تے جہڑی میڈے نال تھی گئی اِے کیں گُھل پئی اِے
فتح شاہ غریب جہڑا حال وچھوڑے کیتا ہم ہک اللہ میڈا سہی اِے کیں گُھل پئی اِے
کچ دِے کھڈونے وَانگوں دل گیا ٹٹ وِے کِسے تے نہ پووے شالا ایہو جئی اِے لُٹ وے
ایہو جیہا کھیل سوہنے دِل نال کھیڈے ہن کیویں دَساں سجنڑاں میں گلے سارے تیڈے ہن
کرم متھے دِے کھوٹے ہاسے اَتے کیں وِی نہ ساتھ نبھایا دھوکہ کھایا
اُو پرکھ گدے ہم سب یار تے ساتھی اَساں جتھے وِی دِل نوں لایا دھوکہ کھایا
اُو پیار دِے بدلے سجنڑاں کولوں غم اُلٹا جھولی پایا دھوکہ کھایا
اُو ڈِٹھی وَفا نہ یونسؔ نے وہ ہونے اِک اِک یار آزمایا دُھوکہ کھایا
اظہر نیازیؔ شالا ماہی آزماوے نہ اِس بھری دُنیا اِچ کلا چھڈ جاوے نہ
زخم پرانے اَجے تائیں اُوہا جیڈے ہن کیویں دَساں سجنڑاں میں گلے سارے تیڈے ہن
