پیار نال نہ سہی غصے نال ویکھ لیا کر بیمارَاں نوں شفا مل جاندی اِے
سارا سار ا دِن تیڈے رَاہواں تے کھلوندیاں رو رو ہسدیاں ہَس ہَس رُوندیاں
سُکھ مل جاندا اِے پیندی اِے جا تیرے تے نظر بیمارَاں نوں شفا مل جاندی اِے
تیڈا دِیدار چناں ساڈی مجبوری اِے روز تینوں تکناں بڑا ہی ضروری اِے
توں جے نہ ڈسیں تے چوم لئی دَا اِے تیرا در بیمارَاں نوں شفا مل جاندی اِے
سوہنڑیاں طبیبا تیڈی دُنیا دِیوانی اِے جہڑے گھر جائیے بس تیری ای کہانی اے
دِیوتا شفا دَا کہندے نے لوک اَکثر بیمارَاں نوں شفا مل جاندی اِے
جنگلاں پہاڑاں وِچ پُھل کِھل جاندے نیں ٹُٹے ہوئے دِلاں نوں قرار مل جاندے نے
پیار دِیاں رَاہواں تے تیرے جیا ہووے ہم سفر بیمارَاں نوں شفا مل جاندی اِے
پُھلاں نال کھیڈ دِیاں تے بنے اُتے بہندیاں باجرے دِے سِٹیان توں چڑیاں اُڈیندیاں
اِیویں کسے گل اُتے نِماں نِماں ہس پووے یا کر بیمارَاں نوں شفا مل جاندی اِے
پیار وِچ ڈھل جان ساڈے تاں مزاج نی پیار نال ہون چھیتی سارے کم کاج نی
دُنیا توں وَکھرا پیار دَا جے ہووے اِک نگر بیمارَاں نوں شفا مل جاندی اِے
