کُجھ میں حساس طبیعت ہاں کُجھ او لاغرض مزاج اِے
کُجھ حاسد لوگ وی لائی رکھدے ہِن کُجھ پیار وچ رُسن رواج اِے
کُجھ غلطیاں ہِن میں غافل وچ کُجھ عشق کیتا محتاج اِے
کجھ قسمت آڈھاؔ ماڑی ہِم کُجھ کم ظرفی دا راج اِے
وِنگرے وِنگرے وَال تیڈے تے اَکھ تیڈی مستانی
گھٹ کئیں کوں رَب بخشی ہوسی تئیں جئی شوخ جوانی
وے میں لبھ لبھ تھکی جگ سارا توں لکھاں وچوں ہِک ماہیا
تے رہندی تیڈی سِک ماہیا توں لکھاں وچوں ہِک ماہیا
پل پل تینوں ویکھی جانواں فیر وی دِل نئیں بھردا
کچا کوٹھا تن میڈا ہے توں مالک ہیں اس گھر دا
دِل تیریاں محبتاں دا مارا توں لکھاں وِچوں ہک ماہیا
سڑدیاں بلدیاں دُھپاں اندر تیرا روپ ہے چھاں
ہر اِک پاسے توں ڈِسدا اِیں ویکھاں جہیڑی تھاں
جیویں امبراں تے چمکے ستارا توں لکھاں وِچوں ہک ماہیا
وانگ صراحی گردن تیری اَکھیاں وچ خمار
دند تیرے چمبے دِیاں کلیاں مکھڑا جیویں بہار
پُھل منگدے نے روپ اُدھارا توں لکھاں وِچوں ہک ماہیا
توں سسی توں لیلیٰ میری توں سوہنی توں ہیر
توں میرے خاباں دا حاصل توں میری تقدیر
سانوں اپنڑے توں ودھ کے توں یارا توں لکھاں وِچوں ہک ماہیا
