تیرے مونڈے تے سِر رکھ کے رونڑ نوں جی کردا اِے
زندگی دے کسے موڑ تے کٹھیاں ہونڑ نوں جی کردا اِے
نہ تو پچھیا کول بیٹھا کے نہ میں تینوں دَسیا اِے
تیرے دُکھ دا اِک اِک موتی دل دی سِپ وچ رکھیا اِے
ہُنڑ او موتی پلکاں وچ پرونڑ نوں جی کردا اِے
زندگی دے کسے موڑ تے کٹھیاں ہونڑ نوں جی کردا اِے
میری عقل تے کل دی اِیناں سوچاں دے وچ رُجی اِے
اِک کا غذ دی بیڑی جیویں تردی تردی ڈُبی اِے
اِیدے وانگوں اپنٹراں آپ ڈبون نوں جی کردا اِے
زندگی دے کسے موڑ تے کٹھیاں ہونڑ نوں جی کردا اِے
حشر دے دن تک سانج راہوے گئی سجنڑاں ساڈیاں قبراں دی
سینے لا کے کر دے پوری ریج توں میریاں سدراں دِی
ہُنڑ او داغ وچھوڑے والا دھون نوں جی کردا اِے
زندگی دے کسے موڑ تے کٹھیاں ہونڑ نوں جی کردا اِے
اِک نکا جیا گھر میں بناوَاں صادقؔ کچیاں مٹیاں دَا
اودے اَگے تان دیاں میں پردہ چادراں چِٹھیاں دَا
ہُنڑ تے میرا جگ توں وَکھرے ہونڑ نوں جی کردا اِے
زندگی دے کسے موڑ تے کٹھیاں ہونڑ نوں جی کردا اِے
