وے پچھ قسم چواء کے اُس تارے کوں جیکوں فجر دا یار سٹیندا اِیں
رئیا رات ساری تینڈا راہ ڈھینڈا کیوں بے جا طنز کریندا اِیں
تینڈے اس کردار اجاڑ دِتتم جہڑیاں جھوٹیاں قسماں کھاندا اِیں
معلوم تھیندا چن پتھر دا دل ھئی خورشیدؔ کوں تائیں اَزمیندا اِیں
ساری رات گزاریم رو رو کے توں من بھاویں نہ من ماہیا
تارا تارا گواہ اے چن ماہیا توں من بھاویں نہ من ماہیا
اکھاں رو رو ہوئیاں لال سجنڑ میڈے کھل گئے سر دے وال سجن
پئیا دُکھدا ہم سن سن ماہیا ساری رات گزاریم رو رو کے
تینڈی تانگ دے وچ لنگھ رات گئی او آ جندڑی درداں وات گئی
مینڈی آس دِتو ھئی بھن ماہیا ساری رات گزاریم رو رو کے
کدی اُٹھدی تے کدی باہندی رہی بوہا کھول کے جھاتیاں پاندی آں رہی
اگ ساڑ دی رہی تَن مَن ماہیا ساری رات گزاریم رو رو کے
ہم خیراں تیریاں منگدی وے نالے خیر منگوں تینڈے سنگتی وے
میکوں پَل پَل چنتھے ہن ماہیا ساری رات گزاریم رو رو کے
او گھروں باہر ونجنڑ نہ دیندی وے او تکیوں پل پل کول بہلیندی وے
مینڈے کول جے ہوندا دھن ماہیا ساری رات گزاریم رو رو کے
