دو نیناں نوں دو نال جمع کر کے اساں لوکو چار بنڑایا
بارہ سال تے رانجھے وانگوں اُنہیں زُلفاں نال کھڈایا
قسمت نے پھر اکھ چاہ پھیری مینوں کُجھ وہ سمجھ نہ آیا
اُودھے سوہنٹریاں نیناں صادقؔ میتھوں عیسیٰ خیل چھڑایا
او چھلا چیچی وچ گھنگریاں والا لال بلیاں دے تھلے تل کالا اُتھوں مکھڑے تے زُلفاں دی ویل سوہنٹریں
میرے کھولوں توں چھڑایا عیسیٰ خیل سوہنٹریں
تیرے لئی خاباں وچ محل میں سجائے نے تھاں تھاں تے تیرے لئی بنگلے بنائے نے
بوہا سونے دا لوایا تیڈا ناں لکھوایا چیتھی آ جا تیرا اکھاں چونڑاں تیل سوہنٹریں
میرے کھولوں توں چھڑایا عیسیٰ خیل سوہنٹریں
مینوں وی نہیں پتہ تیرا توں وی نہیں سی جاندی میں ساں عیسیٰ خیل دا دے توں سی ملتان دی
ساڈا ملیا سنجوگ ایویں سڑدے نے لوگ سارے ہوندے نے نصیباں دے اے کھیل سوہنٹریں
میرے کھولوں توں چھڑایا عیسیٰ خیل سوہنٹریں
نیناں دی لڑائی وچ ہو گیا مقدمہ پلے پیا صادقاؔ وچھوڑیاں دا صدمہ
ڈاڈھی عشق دی کچری سار جگ ساڈا ویری ایتھوں ہونڑی نہیں ہو کدی ساڈی بیل سوہنٹریں
میرے کھولوں توں چھڑایا عیسیٰ خیل سوہنٹریں
