وے میں اکثر سوچ کے راہ وینداں ہوندے سجنٹراں نال نہ جنگ ہن
اُودھوں دل دا ہر اک زخم گواہ ہیم مارے سجنٹراں تیر تافنگ ہن
ہِم وت وی کوشش راہ آوے وڈے اوکھے لبھدے سنگ ہن
میڈے اپنٹریں ڈیں ہن گردش وچ تائیں سجنٹر آڈھےؔ توں تنگ ہن
نہ ونج وی ماہی ویلا کوئل اے شالا کوئی ناں نکھڑے دیگر دے ویلے
ضد چھوڑ ڈھولا ڈینھ تھئے ٹریساں آدھے سفر تائیں خود نال ویساں
جاں تائیں نظر سی کنڈ ناں ولیساں مدت دے وچھڑاں دا رب کیتا میل اے
نہ ونج وی ماہی ویلا کوئل اے
بہہ رات ساری بھرساں مروڑے منہ ڈیڈی راہساں سم پوسی توڑے
گالیں کریسن کئی لکھ کروڑ اے تئیں باجھ دنیا تتڑی کوں جیل اے
نہ ونج وی ماہی ویلا کوئل اے
ودھا سامنڑیں قاتل خوشیاں دا ہے نت ماتم اس دل دا
حد مک گئی ہِم مظلومی دی ہر موڑ تے ظالم ملدا
میڈی حالت دیکھ کے غیر رولین جس درد ڈتتم او کھلدا
آڈھاؔ بستی چھوڑ بےدرداں دی ایہو حل اے اس مشکل دا
من من کے منتاں اج ہوئی قریب آں نہیں کول بھاندا کیڈی بدنصیب آں
تائیں ناں بھاندی ہو گئی غریب آں نہیں دوش تیں تے قسمت دا کھیل اے
نہ ونج وی ماہی ویلا کوئل اے
اے رات ول کے وَت ماہی ناں آسی ساہ اس بدن وچ راہسی ناں راہسی
کر ترس ڈھولا ہاں اللہ راہسی چلا نئیں توں میں تے غم دی اے ریل اے
نہ ونج وی ماہی ویلا کوئل اے
ڈے نہیں وے ماہ صدمہ جدائی سہہ اے نہ سکیا خود ذات الہی
تائیں لامکان تے سڈیا چا ماہی یاراں دا ملنٹراں معراج لیل اے
نہ ونج وی ماہی ویلا کوئل اے
خبر کروں وَنج نال مبارک آکھو آس تیڈی اَج بُجھ گئی
تیڈے ہجر راق سفاک دے وچ آکھو جند آڈھے دے بُجھ گئی
جنہوں ختم کرن دی ضد آہیا اُونوں کھا ظلمات دی گُجھ گئی
پاویں ماتم کر پاویں جشن منا تیڈے عشق دی شمع بُجھ گئی
بس کر توں آڈھاؔ کر نہ دلیلاں بہرہ اے خدائے من گھن اپیلاں
کیتا رد گدا نوں کدی نہیں اصیلاں مجبورؔ ہو نہیں مندراں نہ فیل اے
