میرے گیت تے میرے دُکھڑے سُنڑ سُنڑ کے او رو وے گا یار میرا پردیس جہڑے دیس اِچ وَسدا ہووے گا
اُوندی دید نوں سیکھن اَکھیاں سانوں شکل وکھاؤندا نئیں چٹھیاں دے وچ آونڑ دا لکھ کے او بیدردی آوندا نئیں
میری یاد دے ہنجواں دے نال چن جئیاں مکھڑا دھووے گا یار میرا پردیس جہڑے دیس اِچ وَسدا ہووے گا
لا کے توڑ نبھاونڑ دا ول یار میرے نہ سکھیا اے رَب نے ساڈے لیکھاں دے وچ کلیاں رہنا لکھیا اے
ساڈا ہُن پرچھاواں وی نہ ساڈے کول کللوے گا یار میرا پردیس جہڑے دیس اِچ وَسدا ہووے گا
اودیاں اکھیاں رو رو اوہنوں میرے دُکھڑے کہن گی یاں اَج نئیں تے کل اودے دِل نوں ساڈیاں کچھاں پین گییاں
درد لکائیاں لُک نئیں سکدے کتھوں تید لکووے گا یار میرا پردیس جہڑے دیس اِچ وَسدا ہووے گا
اَج وی مینوں یاد نے گلاں اُس پہلی ملاقات دِیاں اَج وی اَکھیاں وچ نے جھڑیاں اُس برساتی رات دیاں
اُوہنوں تے ہنڑ گذرا ویلا صادقؔ یاد نہ ہووے گا یار میرا پردیس جہڑے دیس اِچ وَسدا ہووے گا
