میکوں اپنی لُٹ زندگی دا نیئں ارمان ڈھولا
تینڈی خوشیاں تُوں لکھ واری ہے جِند قربان چن ڈھولا
مقدراں وچ وفا نہ ہاہی اے شکوہ کیں تے کیا ماہی
لِکھا قسمت دا پاء بیٹھی ایہا مقسوم ہر ڈھولا
میکوں اپنی لُٹ زندگی دا نیئں ارمان ڈھولا
وَدھی دَر دَر وکاندی ہاں نہ گھر وِچ کیں کُوں بھاندی آن
تینڈے ناں تے میں وِک گئی آں تُوں من بھانویں نہ من ڈھولا
میکوں اپنی لُٹ زندگی دا نیئں ارمان ڈھولا
میں رُلنڑاں ہا تے رُل گئی آں تیڈے وعداں تے بُھل گئی آں
نصیباں دے ونڈارے ہن میں رُلنڑاں اے بے وطن ڈھولا
میکوں اپنی لُٹ زندگی دا نیئں ارمان ڈھولا
اخیری آس اے شالا کرے منظور رَب تعالی
تیں سوہنڑیں ڈھول تے قدماں دے وچ تیواں دفن ڈھولا
میکوں اپنی لُٹ زندگی دا نیئں ارمان ڈھولا
ہُنڑیں سُن گھنڑ سی چن ماہی تیڈے سجنڑاں د لاش آئی
جے دِل آکھی تے بیوسؔ کوں پواہ چھوڑیں کفن ڈھولا
میکوں اپنی لُٹ زندگی دا نیئں ارمان ڈھولا
