تیڈی بانہہ تے نقش او سوہ رب دی چاہواں نال او لکھیا ناں اڑیئے
عاشق لگیاں دی لج پالدے نے کدی پھڑ کے چھڈن نہ بانہہ اڑیئے
میکوں دکھاں دی دھپ اچ ساڑیا ہئی کیتی غیر دے مکھ تے چھاں اڑیئے
پہلاں زلف دے کنڈل اچ بنیا ہئی فر صادقؔ نوں ماریا تھاں اڑیئے
مر کے وی سینے لائیاں چٹھیاں میں تیریاں آ جا توں اُڈیکھدیاں تینوں اکھاں میریاں
جیویں اسیں مرے ہور کوئی مرے گا تے دسیں تینوں ساڈے جنہاں پیار کوئی کرئے گا تے دسی
جدوں تیرے نیناں نے پڑھایاں سانوں پٹیاں پوہ دیا ں راتاں اساں جاگ جاگ کٹیاں
جیویں اسیں پالے ٹھرے کوئی ٹھرے گا تے دسیں تینوں ساڈے جنہاں پیار کوئی کرئے گا تے دسی
اکھاں وچ ہنجوں نے تے دل پھیتی پھیتی اے حوصلہ تے ویکھ اَساں اُف وی نہ کیتی اِے
کوئی جتی بازی ساڈے وانگوں ہرے گا تے دسیں تینوں ساڈے جنہاں پیار کوئی کرئے گا تے دسی
جدوں تیرے چاندی جیں ہو جانٹریں وال نی کسے وی نہیں پچھنا اودھوں تیرا حال نی
کوئی اودھوں دل قدماں اچ درہے گا تے دسیں تینوں ساڈے جنہاں پیار کوئی کرئے گا تے دسی
اِک اِک سکھ اساں تیرے ناویں لایا اے ہونٹاں اُتھے کدی تیرا ناں وی نہ آیا وے
کوئی صادقؔ دے وانگوں دُکھ جڑے گا تے دسیں تینوں ساڈے جنہاں پیار کوئی کرئے گا تے دسی
