جنہاں سوہنیاں وے نال اَساں پیار کر دے

وے بے رُخیاں کر کے لنگھ وِیندا ایں میڈا سانول ڈھول ہمیشہ
اِے جوبن مست جوانی دَا نہ رَاسی او کول ہمیشہ
شاہ ہاں دِے تخت جُھکا ڈیندے ہن چناں اُچے بول ہمیشہ
تَڑُٹ بے وسؔ ہک ڈیں مان ویندے ہن نہیں راہندے بول ہمیشہ

جنہاں سوہنیاں وے نال اَساں پیار کر دے او گل گل نال تکرار کر دے

گل کیتی نہ توں ماہی کوئی کُھل کے کوئی کردَا اِشارہ سانوں بُھل کے
اَساں جند قربان لکھ وار کر دے وے جنہاں سوہنڑیاں دے نال

اَساں نَپ نَپ تھکے تیڈے پیر وے چنگے ہوئے تینوں وَت وِی غیر اِے
اِیویں یاراں نال کدی وی نہ یار کر دے وے جنہاں سوہنڑیاں دے نال

لکھی عرض دِے وِچ میں کہانی اِے من لیویں تاں اِے تیڈی مہربانی اِے
کلی اپنی دا مینوں چوکیدار کر دے وے جنہاں سوہنڑیاں دے نال

انٹر جھلیاں دی کوئی تاں مثال دے تیڈے ظلماں دے ہتھوں اے نڈھال وے
جھوٹے وعدیاں دا وت اعتبار کر دے وے جنہاں سوہنڑیاں دے نال

اکھاں نیلیاں تے کالے کالے گیسوں نے تیڈے کول ماہی وَڈے وَ ڈے جادُو نے
اُتوں جھلا سانوں تیڈے رُخسار کر دے وے جنہاں سوہنڑیاں دے نال

اِنہاں عاشقاں دا ویری اے سماج وے تیڈے کو ل سب دُکھاں دَا علاج اِے
دس مکھڑا تے جی ٹھنڈا ٹھار کر دے وے جنہاں سوہنڑیاں دے نال

اَساں صبر دے پیالے ماہی پیتے نی تیڈے پیار وِچ لَب چاہ سیتے نی
لوکی کہڑی گلوں سانوں گہنگار کر دے وے جنہاں سوہنڑیاں دے نال

اساں راہ تک تک تیڈا تھکے نی ہن آ جا ماہی باجرے وِی پکے نی
دویں چڑیاں دا رل کے اُڈار کر دے وے جنہاں سوہنڑیاں دے نال

اِنہاں سوہنیاں تے لکھے اَساں گیت اے گلاں مٹھیاں تے وِچوں بدنیت نے
دُکھی دل اُتے چُھپ چُھپ وار کر دے وے جنہاں سوہنڑیاں دے نال