وے آونٹر دا کہہ کے کوئی نہ آئے اتھے سجنٹر گے سن کہہ کے
جھولی فیر وی سخنی رہ گئی اتھے ہجر وچھوڑے سہہ کے
او یار نہ جانڑوں رکیا لوکوں میں تے آکھیا پیری پہ کے
کی لبیھا دس بری نظامیؔ او وچ دیلیزاں بہہ کے
جھوٹے لارے لا جاندے نے وعدیاں دے ونجارے لوگ
اپنٹریاں نوں میں کی آکھاں جنہاں توں میں وارے لوگ
چہرہ میرا ویکھ کہ لوکی کہندے مینوں عشق دا روگی
دکھ نہ دساں ڈرا مارا پچھ پچھ میتھوں ہارے لوگ
جھوٹے لارے لا جاندے نے جھوٹے لارے لا جاندے نے
ریت تتی تے تتڑی سسی جاندی واری کہہ گئی اے
جا گدے رہنا اونٹاں والے لا جاندے نے لارے لوگ
جھوٹے لارے لا جاندے نے جھوٹے لارے لا جاندے نے
ریجاں میریاں دُکھدیاں رہیاں رہیاں آساں بلکدیاں
جان نوں لا گے روگ آولے جان توں جو سی پیارے لوگ
جھوٹے لارے لا جاندے نے جھوٹے لارے لا جاندے نے
میری منو تے میں آکھاں بُھل کے وی نہ کرنا پیار
کنہوں دَساں میں کی کی دَساں کی کی کردے کارے لوگ
جھوٹے لارے لا جاندے نے جھوٹے لارے لا جاندے نے
پیار دے ناں نوں لیک نہ لائی رانجھے مہینوال اوراں
عشق نوں لیکاں لاونٹر والے مرزا جے نے نکارے لوگ
جھوٹے لارے لا جاندے نے جھوٹے لارے لا جاندے نے
جانڑوں سی کوئی وِرلا وِرلا میرے ناں نوں یار بریؔ
ہنٹر تے تیرے عشق دا صدقہ مینوں جانڑن سارے لوگ
جھوٹے لارے لا جاندے نے جھوٹے لارے لا جاندے نے