جے تسیں آکھو تے دل مار کے پیراں نوں جپھ

جے تسیں آکھو تے دل مار کے پیراں نوں جپھ
پا لَوَے فرش ہنے جا کے تے عرشاں نوں جپھ

پھر گنہگار نوں طیبہ دی کرو ’’ہاں‘‘ آقا
مار کے بیٹھے اجے درد مِرے ہاں نوں جپھ

دل پھرے اوس گلی جیس گلی جنت وچھدی
مار کے بیٹھدا نئیں تخت تے تاجاں نوں جپھ

آپ دے نین ہنے جھات کرم دی پاون
پا لَوَن وِیر ہنے آن کے وِیراں نوں جپھ

ربّ دے یار توں مکھ موڑ کے بد بخت بنے
پالئے آپ اساں ویکھ بلاواں نوں جپھ

ویکھ لے ’’نعت دے دیوے‘‘ اجے وی جگدے نیں
ذات دی کِرلی رہی پوندی چھتیراں نوں جپھ

جدوں اعجاز قلم نعت لکھے تے لگدا
پا لَوَے دھرتی جیویں جا کے تے انبراں نوں جپھ