وے اودھا حکم جو ہیں ہنٹر ساری زندگی گھر چھوڑ کے نچدے راہسوں
پابند ہاں یار دی مرضی دے وہ حد توڑ کے نچدے راہسوں
انہاں جگ دیاں رسماں ریتاں توں منہ موڑ کے نچدے راہسوں
جداں نچنڑاں بیوسؔ نخرے کہیڑے ہتھ جوڑ کے نچدے راہسوں
ڈھولے نُوں گل سمجھاؤ ہا ساڈی تاھنگ لا ہا چھوڑے
اَساں اُوہنوں بُھل گئے ہاں سانوں او وی بھلا چھوڑے
اَساں وی اُس دے گھر نہ ویسوں اُو وی ساڈے گھر نہ آوے
اَساں وی پاسہ کر کے لنگھسوں او وی کنڈ کر کے لنگ جاوے
اَساں در بند کیتے ہن بوہے او وی ولا چھوڑے
اَساں اُوہنوں بُھل گئے ہاں سانوں او وی بھلا چھوڑے
ڈھولے نُوں گل سمجھاؤ ہا ساڈی تاھنگ لا ہا چھوڑے
نہ ہُنڑ دل دیاں باریاں کھلسن نہ اکھیاں دے تاک لاہیسُن
اے گل طے ہے اُس تے ساڈے زندگی بھر ہُن میل نہ تیھسُن
اَساں وی ہُنڑ نئیں او روونڑاں ہنجوں او وی سُکھا چھوڑے
اَساں اُوہنوں بُھل گئے ہاں سانوں او وی بھلا چھوڑے
ڈھولے نُوں گل سمجھاؤ ہا ساڈی تاھنگ لا ہا چھوڑے
اُس نُوں آکھو مہندیاں لاوے سرمہ پاوے ویس وٹاوے
اَساں تاں وکھری عید منیسوں او کیئں بئے نال عید مناوے
خوشیاں پیار دیاں میری جولی وچ پا چھوڑے
اَساں اُوہنوں بُھل گئے ہاں سانوں او وی بھلا چھوڑے
ڈھولے نُوں گل سمجھاؤ ہا ساڈی تاھنگ لا ہا چھوڑے
او سوچے جو پیار دی بازی جت کے وی اساں کیوں ہر گے آں
او ساڈے لئی مر گیا مظہرؔ اساں وی اودھے لئی مر گے آں
دل دے کونے وچ وہ ساڈی قبر بنڑا چھوڑو
اَساں اُوہنوں بُھل گئے ہاں سانوں او وی بھلا چھوڑے
ڈھولے نُوں گل سمجھاؤ ہا ساڈی تاھنگ لا ہا چھوڑے
