وے رہی تانگ مسلسل دُکھیاں نوں بند کفن دے بنٹرداں تائیں
ڈیسی مونڈھا آن جنازے نوں آ بنٹرسی میت دا سائیں
دفنا کے نال ہتھاں دے سوہنا بہہ منگ سی آپ دعائیں
تقدیر نہ بیوس نہ ملن ڈتا وہ رہیاں کفن وچ سکدیاں پائیں
بہوں تڑپایا ای ڈھول ناداں ہجر فراق دے ماراں نوں
بس کر ظالم مدتاں ہوئیاں وطن تے موڑ مُہاراں نوں
غیر دا گھر آباد کتوئی واہ واہ حق محفوظ رکھوئی
بن کے محرم راز دلی دا رول ڈتا ای حقداراں نوں
بس کر ظالم مدتاں ہوئیاں وطن تے موڑ مہاراں نوں
بہوں تڑپایا ای بہوں تڑپایا ای
اُجڑ گیاں تے ظلم وسائے نی چن الزام نہ ٹھاندے لائے نی
خاک دے وچ کر خاک ڈتوئی سنگدل پیار دے پیاراں نوں
بس کر ظالم مدتاں ہوئیاں وطن تے موڑ مہاراں نوں
بہوں تڑپایا ای بہوں تڑپایا ای
پیار دا ویری رَج اَزما گھن دُکھیاں توں ہر گل منوا گھن
ہس ہس جگر دا خون پلاساں حُسن دیا سرکاراں نوں
بس کر ظالم مدتاں ہوئیاں وطن تے موڑ مہاراں نوں
بہوں تڑپایا ای بہوں تڑپایا ای
او میڈے وقت زوال تے مار کے تاڑی پئی ظالم دُنیا ہسدی
پھراں وانگ سودایاں گل ہار غماں دے جند رُل گئی میں بے کس دی
ہر ویلے اکھیاں دُکھیاں چوں ودی خون دی بارش وسدی
او تیڈے در تے رب چا موت ڈیوے وہ مُک آس ونجے بیوسؔ دی
بُھل گہیوں کر کے قول وفا دے سوچ ناداناں کن گے وعدے
عہد وفا دِیاں قسماں چا کے بُھل نہیں قول و قراراں نوں
بس کر ظالم مدتاں ہوئیاں وطن تے موڑ مہاراں نوں
بہوں تڑپایا ای بہوں تڑپایا ای
جگ تے جیویں وسدا راویں لڑ لگیاں نوں نہ ٹھکرانویں
قسم خدا دی زندگی ساری رہسی تاہنگ بیماراں نوں
بس کر ظالم مدتاں ہوئیاں وطن تے موڑ مہاراں نوں
بہوں تڑپایا ای بہوں تڑپایا ای
بس کر بیوسؔ جھگڑے جیہڑے درد منداں دے شکوے کہڑے
پیار دے بدلے دُکھ نذرانے مل گے قسمت یاراں نوں
بس کر ظالم مدتاں ہوئیاں وطن تے موڑ مہاراں نوں
بہوں تڑپایا ای بہوں تڑپایا ای
