بہوں آساں ہن سنگدل تے میڈا پیار تے مانڑ ودھیسی
آ پچھسی حال میں اُجڑی دَا اَتے آنڑ تسلیاں دیسی
جاں سنڑ بہسی میڈے اُجڑن دا تے میڈے دُکھرے آن ونڈیسی
منظور کوں کائی اَمکان نئیں میکوں رَت دے نیر رویسی
اَج وی سانول یار نہیں آیا یاد سجنڑ کو پیار نہ آیا
آساں مکیاں شاماں ڈھکیاں کملی دا دلدار نئیں آیا
گھر دی ہک ہک چیز سجایم کئی کئی واری ویس وٹایم
اَکھیاں دے وچ کجلا پایم کیتم ہار سنگھار نہیں آیا
پُچھ پُچھ تھکیاں سینگیاں سکھیاں توڑے بُک بُک روونڑ اَکھیاں
دل کملے نیں تانگاں رَکھیاں سوہنڑیاں دا سردار نہ آیا
جانڑ کے پیار دا پیالہ یتیم پیار کرن دی نیت نیتم
جیندی خاطر سب کجھ کیتم اوہ مٹھرا منٹھاڑ نہ آیا
سر تے سو بدنامیا ں چائیاں سنگدل نال محبتاں لائیاں
چن ماہی واہ خواب نبھائیاں کر کے قول قرار نہ آیا
کس نوں اپنا حال سُناواں کس نوں دل دے زخم دِکھاواں
اپنا غم اَج آپ لُکاواں تتڑی دا غمخوار نہ آیا
ماہی اَج وطناں توں دور اِے باہج سجن دے دل مجبور اِے
اُو کوں غیر دا گھر منظور اے ساکوں چین قرار نہ آیا
