(Last Updated On: )
او میکوں سمجھ تماشا رج کھلدا اے میڈے حال تے پیار پُنل کھلدا اے
رت چھالے کھلدے نے پیراں تے سر دھوڑ مٹی دا سر کھلدا اے
اُودھوں دھپ کھلدی اِدھوں چھپ کھلدی دُھپ چُپ تے اوجل ول کھلدا اے
گھر سینگئاں طارقؔ کھلدیاں ہن آئی تھل تاں سارا تھل کھلدا
پھل سیج دے سکھ گے ہن
ساہ مکدے مکھ گے ہن
ماہی نہیں پرواہ کیتی قبر تے لکھ ویساں نہیں سجنڑاں وفا کیتی
ہر کیں دیاں وسدیاں جوکاں
ستی راہ گئی کرماں ماری
گھر وسدا لٹیا اے لوکاں قبر تے لکھ ویساں نہیں سجنڑاں وفا کیتی
کوئی کونجاں وطعناں توں ولیاں
جیں پیار عبادت سمجھا اے
ودھے رلدے گلیاں گلیاں، قبر تے لکھ ویساں نہیں سجنڑاں وفا کیتی
کوئی باغاں اچ پھل پہ کھلدے
او یار وفا نہیں کردے
جیڑے راہواں دے وچ ملدے، قبر تے لکھ ویساں نہیں سجنڑاں وفا کیتی
ول پیار دا موسم آیا
میکوں سینگیاں آنٹر ڈسایا
اج تھئی گیا اے یار پرایا قبر تے لکھ ویساں نہیں سجنڑاں وفا کیتی
ہنٹر بُھل ونج ماہی میکوں
ساڈی اوکھی سوکھی نب ویسی
ہووے غیر مبارک تیکوں قبر تے لکھ ویساں نہیں سجنڑاں وفا کیتی