او جس ڈیہنہ دی تساں کنڈ چاہ ولائی دتتی دکھاں نے اج تائیں سائی نہیں
میڈا خوشی دا چمن اُجڑ گیا ہو تے بہار پرت کے آئی نہیں
میں تاں بلبل وانگوں نالے کیتے تے میڈی جگ دے وچ سنوائی نہیں
او میں کملے دی قسمت ہر گئی تے میکوں کیں تے رنجگی کائی نہیں
کیں ساکوں دُکھی کیتا دُکھ دِتتے اِیڈے ہن
کیویں دَساں سجنڑاں میں گلے سارے تیڈے ہن
دُکھیاں نُوں سجنٹراں وے ہور دُکھ لاوی نہ ساکوں جے نی ملدا غیراں نال باویں نہ
اک واری ڈس ونج قصور کہڑے میڈے ہن کیں ساکوں دُکھی کیتا دُکھ دِتتے اِیڈے ہن
تیڈے پچھوں ماہی ساکوں لگی بد نامی اِے دُکھ میں ہزاراں جھلے عمراں تامامی اِے
دِیکھ میڈے سینے وِچ پھٹ کیڈے کیڈے ہن کیویں دَساں سجنٹراں میں گلے سارے تیڈے ہن
کچ دِے کھڈونے وَانگوں دل گیا ٹٹ وِے کِسے تے نہ پووے شالا ایہو جئی اِے لُٹ وے
ایہو جیہا کھیل سوہنڑیں دِل نال کھیڈے ہن کیویں دَساں سجنٹراں میں گلے سارے تیڈے ہن
اظہر نیازیؔ شالا ماہی آزماوے نہ اِس بھری جگ وچ کلا چھڈ جاوے نہ
زخم پرانے اَجے تائیں اُو ہا جیڈے ہن کیویں دَساں سجنٹراں میں گلے سارے تیڈے ہن
