(Last Updated On: )
ہجر تیڈے دی سولی چڑ کے شام سویرے رونڑیں آں لے کے پانی اَکھیاں کولوں یاداں دے منہ تونٹرِں آں
سدراں ہارے پاونیدیاں نے تے دل دے چا کُرلاندے نے پیار دے بیتے ویلے سانوں جد وی چیتے آندے نے
سجنڑاں تیری یاد دی موتی پلکاں وچ پرونے آں ہجر تیڈے دی سولی چڑ کے شام سویرے رونڑیں آں
ٹُر گہیوں سجنڑاں دور توں میتھوں لا کے پَھٹ جدائیاں دے ساڈے اُتے وار جو کیتے پاویں بے پروایاں دے
فیر وی شام سویرے تیریاں راواں مل کلہونے آں ہجر تیڈے دی سولی چڑ کے شام سویرے رونڑیں آں
لنگ گہیاں نے تیرے باجوں کنیاں رُتاں ساون دَیاں تُوں تے خورے کھا لہیاں نے قسماں ہُنڑ نہ آونڑ دیاں
اَسی تے اَپنے دِل دا بوہا کھولنے آں کدی ڈونے آں ہجر تیڈے دی سولی چڑ کے شام سویرے رونڑیں آں
